vierde bericht
Door: Henk van Enck
22 November 2006 | Nederland, Amsterdam
dag allemaal!, dank voor jullie bemoedigende woorden!
veel gebeurt hier, de laatste week. veel e-mail en telefoontjes met het bestuur om de situatie uit te leggen. Zij proberen van alles, maar wat blijkt: ook andere vrijwilligersorganisaties blijken deze problemen te hebben, er zijn hier ook identieke verhalen uit diverse indiase steden bekend. Het ligt dus niet alleen aan ons.
Inmiddels heeft het MIn. van Buitenlandse zaken in Den Haag donderdag een gesprek op de Indiase ambassade, waarbij misscheien onze casus als exemplarisch voorbeeld wqordt meegenomen. Duidelijk is dat India vindt dat het geen ontewikkelingsland is, ze zijn zelfs donorland, geen armoede kent en dus geen vrijwilligers nodig heeft. Nou ja!, gaan we toch kennis en ervaring uitwisselen, in ieder geval lijkt dat gelijkwaardig.
En wat doe je dan uiteindelijk, in goed overleg met bestuur en Mohan en Indira hebben we besloten te stoppen. De politie is zo vaak langs geweest, Eric en Charlotte hebben beiden en zeer onaangename brief gekregen, waarin staat ze snel moeten verdwijnen, dat maakt besluitvorming iets makkelijker, temeer daar ook Mohan en Indira niet weten wat de consequentiesvoor ons en de school zijn. Zelfs hun 'no problem' is verstomd.
Zoals ik me nu voel, zou ik graag volgend jaar terug gaan. Ik heb de afgelopen dagen gewoon gewerkt, veel kinderen met complexe beelden gezien, overwegend cerebral palsy en polio en een vrij grote groep mentaal geretardeerd kinderen met diverse beperkingen. Voor een kinderfysiotherapeut is hier meer dan voldoende werk, en de kinderen vinden het allemaal leuk. Misschien breng ik ook wel wat meer afwisseling aan dan Kiran, maar daar moeten we het in NL nog maar eens over hebben, Nicolien, Margreet!
Daarnaast heb ik een aantal gesprekken gevoerd met Kiran en Mohan waarin verschillende fysiotherapeutische onderwerpen aan bod zijn geweest. Nog nooit zo'n geinteresseerde directeutr meegemaakt, nou ja behalve Jacob dan.
Een bezoeken afleggen, extra veel vanwege de korete tijd. Vorige week ee tweetal middagen waarin we een tiental huisbezoeken hebben afgelegd. Gisteren een bezoek aan de school of nursing, waar nurses in 18 maanden worden opgeleid om voorlichting op het platteland te verzorgen, daarna naar het ziekenhuis. De directeur en orthopeed die de kinderen uit de school indien opereert, ontving ons hartelijk. 2 steoelen voor zijn buro en die 15 patienten die ook bij hem in de spreekkamer stonden en zaten moesten maar wachten. Tikje genant, dat wel.
Daarna cases doornemen: met de zaalarts langs alle 100 bedden, alle foto' s bekijken, geprobeerd ze niet op de kop te houden, weet nu weer hoe echte fracturen er uit zien. Moderne, herkenbare operaties, maar nabehandeling bestaat vooral uit bedrust.
Ik vertrek sqamen met Eric en Charlotten donderdagavond met de nachttrein naar Hampi, we zien wel voor hoe lang. Daarna naar Goa en Kerala in de zuidpunt van India. Daarna ga ik door naar Chennai voor een ontmoeting met de directeurr van een ander project, uiteraard als gewone toerist.
Ik houd jullie op- de hoogte en willen jullie zorgen dat Wouter Bos wint?
groeten, Henk
veel gebeurt hier, de laatste week. veel e-mail en telefoontjes met het bestuur om de situatie uit te leggen. Zij proberen van alles, maar wat blijkt: ook andere vrijwilligersorganisaties blijken deze problemen te hebben, er zijn hier ook identieke verhalen uit diverse indiase steden bekend. Het ligt dus niet alleen aan ons.
Inmiddels heeft het MIn. van Buitenlandse zaken in Den Haag donderdag een gesprek op de Indiase ambassade, waarbij misscheien onze casus als exemplarisch voorbeeld wqordt meegenomen. Duidelijk is dat India vindt dat het geen ontewikkelingsland is, ze zijn zelfs donorland, geen armoede kent en dus geen vrijwilligers nodig heeft. Nou ja!, gaan we toch kennis en ervaring uitwisselen, in ieder geval lijkt dat gelijkwaardig.
En wat doe je dan uiteindelijk, in goed overleg met bestuur en Mohan en Indira hebben we besloten te stoppen. De politie is zo vaak langs geweest, Eric en Charlotte hebben beiden en zeer onaangename brief gekregen, waarin staat ze snel moeten verdwijnen, dat maakt besluitvorming iets makkelijker, temeer daar ook Mohan en Indira niet weten wat de consequentiesvoor ons en de school zijn. Zelfs hun 'no problem' is verstomd.
Zoals ik me nu voel, zou ik graag volgend jaar terug gaan. Ik heb de afgelopen dagen gewoon gewerkt, veel kinderen met complexe beelden gezien, overwegend cerebral palsy en polio en een vrij grote groep mentaal geretardeerd kinderen met diverse beperkingen. Voor een kinderfysiotherapeut is hier meer dan voldoende werk, en de kinderen vinden het allemaal leuk. Misschien breng ik ook wel wat meer afwisseling aan dan Kiran, maar daar moeten we het in NL nog maar eens over hebben, Nicolien, Margreet!
Daarnaast heb ik een aantal gesprekken gevoerd met Kiran en Mohan waarin verschillende fysiotherapeutische onderwerpen aan bod zijn geweest. Nog nooit zo'n geinteresseerde directeutr meegemaakt, nou ja behalve Jacob dan.
Een bezoeken afleggen, extra veel vanwege de korete tijd. Vorige week ee tweetal middagen waarin we een tiental huisbezoeken hebben afgelegd. Gisteren een bezoek aan de school of nursing, waar nurses in 18 maanden worden opgeleid om voorlichting op het platteland te verzorgen, daarna naar het ziekenhuis. De directeur en orthopeed die de kinderen uit de school indien opereert, ontving ons hartelijk. 2 steoelen voor zijn buro en die 15 patienten die ook bij hem in de spreekkamer stonden en zaten moesten maar wachten. Tikje genant, dat wel.
Daarna cases doornemen: met de zaalarts langs alle 100 bedden, alle foto' s bekijken, geprobeerd ze niet op de kop te houden, weet nu weer hoe echte fracturen er uit zien. Moderne, herkenbare operaties, maar nabehandeling bestaat vooral uit bedrust.
Ik vertrek sqamen met Eric en Charlotten donderdagavond met de nachttrein naar Hampi, we zien wel voor hoe lang. Daarna naar Goa en Kerala in de zuidpunt van India. Daarna ga ik door naar Chennai voor een ontmoeting met de directeurr van een ander project, uiteraard als gewone toerist.
Ik houd jullie op- de hoogte en willen jullie zorgen dat Wouter Bos wint?
groeten, Henk
-
22 November 2006 - 10:09
Paulien:
Gelukkig dat je nog het een en ander te doen hebt, heel veel sterkte en wie weet gebeurt er nog een wondertje zodat je kan blijven. Via Karens organisatie zijn we nog aan het kijken wat we voor je kunnen doen. Zij hebben in 2002 hetzelfde probleem al gehad en sindsdien zorgen ze voor een X-visum vanuit Londen en dat werkt prima. We zijn aan het uitzoeken of via deze weg het voor jou nog zinvol is te proberen.
Je hoort van ons!
-
22 November 2006 - 10:56
Nicolien:
huh?! Niet te geloven, zeg! Hoewel... hoe langer ik erover nadenk, hoe meer ik ook een begrijpelijke kant zie. (al dat extra aanzien dat we krijgen alleen omdat we wit zijn, los van kennis of vaardigheden, daarvan is de maat ook vol, lijkt me. Dat soort dingen)
In elk geval:
Heel fijne vacantie, en daarna succes met je "stage" bij Chennai? (wat is stage in t engels?)
Qua stemminig: ik zweef noch, maar niet richting Balkenende. -
22 November 2006 - 10:58
Nicolien:
ik bedoel: nog -
22 November 2006 - 11:33
Margreet:
oefff wat een foto"s om heimwee te krijgen. Jij moet gewoon terug hoor !!!
Verder :: natuurlijk.. Wouter Bos moet winnen !!
Daag, Margreet -
22 November 2006 - 13:56
S.J. Wiggers:
Albert Schweizer, ga zo door!!!! -
22 November 2006 - 15:16
Directeur Jacob:
vroeger was het nog gekscherend 1 procentje, maar dit is wel 10 procentjes waard!!
Ik heb zelfs 2 stemmen uitgebracht op Bos, een namens mijn Nieuw Zeelandse dochter, die het erg naar haar zin heeft en nu echt is gaan rondtrekken en op 15 december bij Jorik arriveert.Gisteren gezongen. Wauw, wat een professionaliteit, maar iedereen zegt dan direct dat jij het, zonder conservatorium , ook erg aardig doet.Zo zijn wij dan ook wel weer. Ik wens de toerist henk weer al het goede. 22 december is er een praktijk brunch; we zoeken nog een mystery-guest..
-
22 November 2006 - 19:57
Fred:
een belangrijke boeddhistische uitspraak luidt: if shit happens, it is no shit.
laat dat maar even het motief zijn voor de tijd die je nog in india rest.
en wat dacht je van: rita for president! (in laag mongolië)? -
22 November 2006 - 20:36
Fred:
een belangrijke boeddhistische uitspraak luidt: if shit happens, it is no shit.
laat dat maar even het motief zijn voor de tijd die je nog in india rest.
en wat dacht je van: rita for president! (in laag mongolië)? -
24 November 2006 - 09:23
JJenny :
Tis n bizar verhaal, maar hier wacht een shantykoor op ontwikkelingshulp. Wat n enthousiast koor zeg! (toch werk van jou Henk )Ik werk met veel plezier aan de kwaliteit van dit scheepstuig.Er worden goede vorderingen gemaakt.Het is n gemotiveerd en srander stel Heeren.En aardig dat ze zijn.. en rustig.. "dat moeten we van Henk". Ik hoop dat je ondertussen toch nog iets kunt doen en wellicht plannen maken voor n nieuwe poging. veel sterkte en groetjes Jen. -
24 November 2006 - 14:56
Jenny:
sorry schrander!i.p.v.in de haast srander. -
24 November 2006 - 15:46
Jacqueline:
Hoi Henk,
Wat balen allemaal zeg. Klinkt wel erg agressief. In Sri Lanka gingen ze gewoon even het land uit en kwamen weer terug op een toeristen visum, de vrijwilligers dan.Bovendien verdien je toch niets, dus neem je ook geen plek van iemand in. Heel herkenbaar die plaatjes. Geniet dan maar lekker van het land , het lekkere eten en een heerlijke vakantie. Als je nog wat andere projecten wilt bezoeken, kan ik wel aan wat adressen komen. Of doe gewoon een bedevaart, heb ja dat ook alvast gedaan.
Nederland is regen , koud, donker, niks aan en mijn assistent uit Malawi is net aan aids overleden, dus ik ben al helemaal niet in de mood.
groetjes,ben je al met je hoofd aan het schudden, wanneer je ja zegt??
Jacquelne -
24 November 2006 - 16:17
Vroni:
Je houdt het wel spannend hoor, maar of dit gezonde spanning is weet ik niet. De koeien op de foto doen me erg denken aan de koeien op Cuba, ook zo mooi. Ik wens je de komende tijd veel plezier en geniet van het land en de mensen. Ik blijf je volgen en .. . . Wouter Bos heeft niet gewonnen (maar mijn voorkeur ook niet). Knuffel -
24 November 2006 - 17:52
Jan:
Zijn de Amerikanen wel echt op de maan geweest??
Ik wil op zijn minst een paar foto's zien van HENK IN INDIA, anders wordt het wel een erg dubieus verhaal... -
26 November 2006 - 13:14
BariTom:
hoi henck,
onvoorstelbaar dat je zo positief kunt blijven en open kunt blijven voor nieuwe ervaringen. houden zo.
omdat je zo snel weer terugkomt hebben we met de Heeren besloten tot nieuwjaar 2 repetities per week in te lassen met jenny om het niveau op dit nieuwe hoge peil te kunnen houden (maar zie ook reactie jacob). we missen uiteraard de accordeon (pars pro toto).
blijf genieten! groetjes -
26 November 2006 - 13:19
Els:
Henk, wat een tegenvaller!
Uit je berichtgeving maak ik echter op dat je geniet van alles om je heen. Houden zo en wie weet zijn de contacten die je nu legt een opstapje naar iets voor volgend jaar!
-
26 November 2006 - 20:06
Lucy:
Henk, wat geweldig dat je nu gaat rondreizen in dat prachtige India. Verder geen eigenbelang hoor :) maar ze hebben zulke mooie sjaals! Effen en met geweven motieven, nog mooier zijn die. Al je vouwelijke fans zijn daar denk ik blij mee. Mischien Cilia zelfs ook wel.....
Enne...blauw vind ik altijd erg mooi en daar heb ik er nog maar 2 van.
Nu het toch niet anders is, lekker van genieten!
Groetjes Lucy -
26 November 2006 - 20:11
Marianne:
Lief broertje!Ik heb mij deze week ook in India verdiept!Gigantisch lekker uiteten geweest in een Indiaas restaurant.Smullen, eet jij nu ook elke dag zo lekker? Maar ook het volgende: ik werd bediend door een prachtig aangekleede mevrouw. Ze droeg een prachtige sjaal! Uit India afkomstig. Wel ik durf het bijna niet te vragen...(iedereen kan dit meelezen) maar je hebt maar 1 zusje! Wanneer je zo'n prachtige sjaal op de markt tegen komt, zou je dan 1 voor mij willen meenemen? Het levert vast geen problemen op bij de douane.(een sjaal is niet vloeibaar)
Henk, nog heel veel goeds, daar in India, ojja, Ad heeft nog steeds geen internetvervinding in Kandahar!
Marianne -
27 November 2006 - 20:09
Joke Mintjes:
oo wat een mooie foto's Sweet Memory. En wat een fijn gelazer, ook sweet memory. Het leven in India is vol verrassingen. No problem Ga je gewoon naar Goa, prachtig, lekker zwemmen in de Arabische zee. Vergeet niet al die overjarige hippies te bezoeken. Enne, doen ze daar ook aan Evidence Based Practice, of alleen aan Practice Based Evidence? Misschien is dat een gat in de markt? Succes, hartelijke groet, joke -
28 November 2006 - 20:27
Loes, Paul,rolf:
hoi Henk
Jammer dat je weer zo snel terug moet maar blijkbaar is het niet anders,bijkomend voordeel is dat je de DEO nieuwjaarsborrel wel kunt bijwonen.Toch nog een hele goede tijd daar gewenst. Hartelijke groeten van ons allemaal.
Rolf, Loes,Paul
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
